Διαβάζοντας το βιβλίο αυτό ένιωσα πολύ όμορφα που μία τέτοια συναρπαστική υπόθεση γράφτηκε από Ελληνίδα συγγραφέα. Έχουμε συνηθίσει το αστυνομικό μυθιστόρημα να το συνδυάζουμε με ξένους συγγραφείς, αλλά εδώ είχαμε την έκπληξη... εγώ δηλαδή είχα την έκπληξη γιατί η Χρυσηίδα Δημουλίδου έχει γράψει μυθιστορήματα και μυθιστορήματα, όλα με τεράστια επιτυχία... εγώ άργησα πολύ να την ανακαλύψω, αλλά τα κατάφερα! Ντροπή μου... την παρακολουθώ και στο Facebook!
Την υπόθεση του βιβλίου μπορείτε να τη δείτε στο παρακάτω βίντεο:
Οι χαρακτήρες του βιβλίου είναι όλοι δυνατοί, βγαλμένοι από την καθημερινότητα και οι κινήσεις τους φυσικές. Φτάνει να έχει πάει κανείς μία φορά γυμναστήριο και διαβάζοντας τις συζητήσεις που εξελίσσονται στους χώρους του γυμναστηρίου στο βιβλίο, έχει την αίσθηση ότι βρίσκεται εκεί και ψάχνει τον ένοχο. Η τεχνική του να συμπληρώνονται τα στοιχεία της υπόθεσης σε κανονική ροή χρόνου ενώ οι προσωπικές ιστορίες των πρωταγωνιστών να παρουσιάζονται με flash back, μεγιστοποιεί την αγωνία, κάνοντας τον αναγνώστη να διαβάζει σελίδα-σελίδα με κομμένη την ανάσα.
Ποιος είναι ο δολοφόνος; Από τα πρώτα κεφάλαια μπορεί κάποιοι να νομίσουν ότι τον έχουν ανακαλύψει, αλλά είναι όντως έτσι; Ή μήπως η Χρυσηίδα Δημουλίδου είναι πάρα πολύ καλή στο να δημιουργεί στους αναγνώστες αρνητικά ή θετικά συναισθήματα για στους ήρωές της;
"Ο λύκος της μοναξιάς" είναι ενα βιβλίο πλήρες για το είδος του, χωρίς κενά στην υπόθεση, και φανερώνει την απίστευτη ικανότητα της συγγραφέως να βάζει τον αναγνώστη στη θέση του κάθε πρωταγωνιστή, να σκέφτεται όπως αυτός και να θέλει να δράσει όπως αυτός... γιατί όσοι διαβάσετε το βιβλίο -δε θέλω να σας τρομάξω- αλλά μπορεί να αισθανθείτε να σας ξυπνάει ένα τόσο δα μικρό δολοφονικό ένστικτο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου